-
1 stan
w dobrym/złym stanie — in good/poor condition
stan zdrowia — (state of) health, condition
* * *mi1. ( sytuacja) state; (= kondycja) condition; stan cywilny marital status; stan konta fin. balance of account; stan nieważkości fiz. state of weightlessness; stan podgorączkowy med. subfebrile body temperature; stan rzeczy state of affairs; stan skupienia chem., fiz. state of matter, phase; zmiana stanu skupienia chem., fiz. phase transition; stan wody meteor. water level; stan wojenny prawn. martial law; stan wyjątkowy prawn. state of emergency; w ciężkim stanie in critical condition; w dobrym/złym stanie ( zdrowia) in good/poor condition; w stanie surowym ( o domu) in the rough; urząd stanu cywilnego registry office; być w stanie (coś zrobić) be able (to do sth), be capable (of doing sth); niestety, nie będę w stanie ci pomóc unfortunately, I won't be able to help you; być stanu wolnego be single; być w stanie wskazującym na spożycie pot. be under the influence; być w poważnym l. odmiennym stanie ( o kobiecie) be expecting, be in the family way; przejść w stan spoczynku retire from active service l. duty; generał w stanie spoczynku retired general; mieć coś na stanie pot. have sth in stock; postawić kogoś w stan oskarżenia (pod zarzutem morderstwa) prawn. indict sb (on murder charges); żyć ponad stan live beyond one's means.2. ( nastrój) state; stan ducha frame of mind; stan lękowy psych. anxiety state; być w stanie apatii/podniecenia/depresji be apathetic/excited/depressed.3. (= talia) waist.4. ( część sukni) bodice.5. kraj, prowincja state; stan Oregon the state of Oregon; Stany Zjednoczone (Ameryki) the United States (of America), pot. the US; mieszkać w Stanach pot. live in the States, live in the US.6. (= warstwa społeczna) estate, estate of the realm; class; stan średni middle class; stan ziemiański gentry; trzeci stan hist. third estate.7. lit. (= zawód) occupation; stan nauczycielski/wojskowy teaching/military profession.8. polit. state; mąż stanu statesman; podsekretarz stanu undersecretary of State; racja stanu raison d'état, reasons of State; sekretarz stanu secretary of State; więzień stanu political prisoner; zamach stanu coup d'état, coup; zdrada stanu high treason.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stan
-
2 szał
- łu; loc sg -le; m( furia) madness; ( stan podniecenia) frenzy, rage; (mania: zakupów, porządków) follydoprowadzać (doprowadzić perf) kogoś do szału — pot to drive sb mad, to drive sb into a frenzy
* * *mi(= szaleństwo) madness, folly; (= furia) fury, rage; (= gorączkowa aktywność) frenzy, orgy; szał bitewny battle fury; szał namiętności frenzy of passion; szał zakupów shopping binge; doprowadzać kogoś do szału drive sb mad; wpaść w szał l. dostać szału fly into a fury l. rage; throw a fit.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > szał
-
3 podnieceni|e
Ⅰ sv ⇒ podniecić Ⅱ n sgt 1. (ożywienie) excitement, titillation- radosne podniecenie exhilaration- czuć a. odczuwać podniecenie to feel excited, to be in a state of excitement- wprawić kogoś w stan radosnego podniecenia to fill sb with a sense of exhilaration- był czerwony z podniecenia his face was flushed with excitement- żył w ciągłym podnieceniu he lived in a state of permanent excitement; he was in a permanent twitter pot.- usiłował ukryć podniecenie he tried to conceal his excitement- ogarnęło a. opanowało go podniecenie he was overcome with excitement2. (seksualne) arousalThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > podnieceni|e
См. также в других словарях:
stan — m IV, D. u, Ms. stannie 1. blm «jakość, forma, postać, poziom czegoś, ilość czegoś, liczba kogoś w danym momencie, okresie; położenie, warunki, w których się ktoś lub coś znajduje» Stan faktyczny, liczbowy czegoś. Stan finansowy, majątkowy,… … Słownik języka polskiego
stan — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. stannie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nastrój, samopoczucie, usposobienie, w którym ktoś się znajduje; kondycja wewnętrzna człowieka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stan apatii … Langenscheidt Polski wyjaśnień
trans — m IV, D. u, Ms. transsie; lm M. y 1. «stan podobny do niepełnego snu, charakteryzujący się obniżoną świadomością, słabym kontaktem ze światem zewnętrznym, występujący pod wpływem hipnozy lub samoistnie jako reakcja histeryczna» Trans hipnotyczny … Słownik języka polskiego
ekscytacja — ż I, DCMs. ekscytacjacji, blm książk. «stan podniecenia, ożywienia» Malować bez ekscytacji. Nastrój pełen ekscytacji. Popaść w ekscytację. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
ekscytować — ndk IV, ekscytowaćtuję, ekscytowaćtujesz, ekscytowaćtuj, ekscytowaćował, ekscytowaćowany książk. «wprowadzać w stan podniecenia, ożywienia; poruszać wewnętrznie, podniecać, pobudzać» Ekscytująca atmosfera. Aktor ekscytował widzów grą.… … Słownik języka polskiego
podekscytować — dk IV, podekscytowaćtuję, podekscytowaćtujesz, podekscytowaćtuj, podekscytowaćował, podekscytowaćowany «wprowadzić kogoś w stan podniecenia; pobudzić, podniecić» Dziecko podekscytowane przedstawieniem, zabawą. podekscytować się strona zwrotna… … Słownik języka polskiego
rozgorączkować — dk IV, rozgorączkowaćkuję, rozgorączkowaćkujesz, rozgorączkowaćkuj, rozgorączkowaćował, rozgorączkowaćowany rozgorączkowywać ndk VIIIa, rozgorączkowaćowuję, rozgorączkowaćowujesz, rozgorączkowaćowuj, rozgorączkowaćywał, rozgorączkowaćywany… … Słownik języka polskiego
rozgrzać — dk Xb, rozgrzaćgrzeję, rozgrzaćgrzejesz, rozgrzaćgrzej, rozgrzaćgrzał, rozgrzaćgrzali a. rozgrzaćgrzeli, rozgrzaćgrzany rozgrzewać ndk I, rozgrzaćam, rozgrzaćasz, rozgrzaćają, rozgrzaćaj, rozgrzaćał, rozgrzaćany 1. «grzejąc uczynić coś ciepłym,… … Słownik języka polskiego
uniesienie — n I 1. rzecz. od unieść. 2. lm D. uniesieniesień «stan podniecenia uczuciowego, zachwytu, gniewu, radości; poryw, zapał, pasja» Miłosne, patriotyczne, religijne uniesienie. Gwałtowne, chwilowe uniesienie. Poezja pełna młodzieńczych uniesień. Ktoś … Słownik języka polskiego
wzburzenie — n I 1. rzecz. od wzburzyć. 2. lm D. wzburzenieeń «stan podniecenia, zdenerwowania; niepokój, wrzenie, rozdrażnienie» Gwałtowne, wielkie wzburzenie. Nie móc opanować wzburzenia. Wzburzenie ogarnia kogoś. wzburzenie się rzecz. od wzburzyć się … Słownik języka polskiego
zemocjonować — dk IV, zemocjonowaćnuję, zemocjonowaćnujesz, zemocjonowaćnuj, zemocjonowaćował, zemocjonowaćowany «wprawić kogoś w stan podniecenia, wywołać emocje; wzruszyć, wzburzyć» Spektakl zemocjonował widzów, publiczność. Być czymś zemocjonowanym.… … Słownik języka polskiego